Jippie! Roger Federer heeft een Rolex. Ja, dat dan hij zich mak-ke-lijk veroorloven. Want Roger is toptennisser. Is de advertentie staat dat hij number one is. Hij is de eerste die 16 Grand Slams heeft gewonnen. En hij is not finished yet. Hij gaat ermee dóór. Hij is de greatest player by the greatest players genoemd. Nou, dan moet je van mij aannemen dat je een lekker potje kunt tennissen. Als je zo groot, goed en rijk bent, koop je een vette Rolex. Of krijg je die van de fabriek met geld erbij. Maar dat doet er niet toe. De horloge in kwestie staat tweemaal afgebeeld. Eenmaal als zogenaamd packshot. Een ander woord voor een scherpe foto van een ding. En eenmaal rondom zijn pols. Jawel! De Rolex op de packshot staat op tienovertien. U wist dat misschien nog niet, maar horloges worden doorgaans afgebeeld op tienovertien. Of tienvoortwee. Dan staan de wijzers vrolijker. En ziet het klokje er mooier uit. Nu komt het. Roger heeft zijn handen achter zijn hoofd. Beetje nonchalant. Bovenste knoopjes open van zijn shirt. En wel manchetknopen in maar ook dat hangt op halfelf. Vergeef me de woordgrap. Roger is relaxed. En cool niet te vergeten. Dan komt het probleem. Met je handen achter je hoofd en dan een horloge aan is niet handig. Je ziet dan geen klokje maar een sluiting. Geen nood, Roger heeft het klokje zichtbaar aan de binnenkant van zijn pols. (zeg ik dat goed: binnenkant?). Heel stom gezicht. Houdt ie 'm aan tijdens de Grand Slams? Zodat ie onder het serveren kan zien hé tienovertien; time for coffee? Te gek voor woorden natuurlijk. Het echte drama moet nog komen. De horloge is nu ondersteboven. Staat wel op tienovertien. Maar ziet er uit als tienoverhalfvier. Dus inplaats van lachen staan de wijzertjes te huilen. Stom hè?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten